Pa brid o Baskervilles?

Mae'n debyg bod llawer o gefnogwyr llenyddiaeth glasurol a sinema dda yn meddwl beth oedd y brid Baskervilles. Yn sicr roedd gan yr anghenfil chwedlon prototeip go iawn. Nid yw awdur yr anfarwol yn gweithio am y ditectif gwych yn golygu nid yn union yr hyn y mae'r mwyafrif o ddarllenwyr a gwylwyr sy'n siarad yn Rwsia heddiw yn ei gynrychioli. Gadewch i ni geisio deall y mater trwy ddadansoddi rhai ffeithiau.

Cŵn Llyfrau Baskervilles

Pwy oedd y ci Baskervilles? Nid yw brid y ci yn y llyfr wedi'i nodi'n union, ond fe wnaeth Arthur Conan Doyle adael i ni gliwiau. Ystyrir, gan ddisgrifio'r anghenfil, gan oroesi arswyd y gymdogaeth, ac roedd ganddo mewn cof naill ai y mastiff neu'r blodfwd (pound). Ond os ydych chi'n darllen y testun yn ofalus, daw'n glir bod yr awdur, yn fwyaf tebygol, yn siarad am hanner-bridio a osodwyd, lle mae nodweddion y ddau frid. Felly, rydym yn deall mai'r anifail enwog yw hanner mastiff, hanner blodyn. Disgrifir y ci yn fawr iawn (mwy na chynrychiolwyr o greigiau), a allai fod yn ddigonol yn ddamcaniaethol.

Cyfieithu anghywir

O ble daeth yr anghytundebau a pham mae llawer o gefnogwyr creadigrwydd Arthur Conan Doyle yn codi cwestiynau am beth oedd brid y Baskervilles? Gadewch i ni beidio â anghofio am y rhwystr iaith. Yn y gwaith gwreiddiol, gallwch ddod o hyd i'r gair brawf , sydd yn Rwsia yn cael ei gyfieithu fel "pound" neu "sniffer". Ond yn Saesneg mae ei ystyr yn llawer ehangach. Yn gyntaf, mae'r gair hon yn aml yn cael ei gynnwys yn enwau gwahanol bridiau (basset, bwnden), ac yn ail, mewn ystyr eang, mae'n gyfystyr â'r gair "ci".

Nid oedd y cyfieithwyr yn sôn am y cluniau a'r copiau, ond dewisodd y fersiwn hon o'r cyfieithiad. Dyna sut y cawsom ni o amser yr argraffiad iaith Rwsia cyntaf nad yw'n brîd penodol, ac mae'r enw "Cwn Baskervilles" mor gynhwysfawr ac yn haniaethol ar yr un pryd.

Blodeuo a Mastiff

Mae golau ar y gyfrinach yn helpu siedio a bridwyr cŵn proffesiynol. Mae Metis, y mae ei rieni'n mastiff a blodfwyd, yn gŵn prin iawn.

Fodd bynnag, mae rhai dosbarthwyr hyd yn oed yn ei wahaniaethu mewn brid ar wahân, o'r enw ci Cuban (Brasil) neu Stapleton. Y tu ôl i'r anifail hwn, cafodd geiriau gwaedlyd eu gosod yn benodol, ac nid dim ond tripled o "waed" (o'r "gwaed" Saesneg) ydyw. Cafodd y cŵn mawr hyn eu magu unwaith yn ymosodol ac yn greulon i'w defnyddio at ddibenion milwrol, yn ogystal ag i atal inswleiddiadau, i ddal caethweision ffuglyd ac euogfarnau. Gan beirniadu gan yr ychydig achosion a ddisgrifiwyd yn y ffynonellau, ychydig iawn o bobl a fu'n llwyddo i fynd oddi wrth yr ymosodiad ofnadwy.

Yn ein hamser, mae'r angen am gŵn mor rhyfeddol wedi diflannu. Mae gwau bwriadol mastiff gyda blodeuogion yn untro. Ond mae bodolaeth gwirionedd hybridau yn unig yn cadarnhau'r fersiwn nad yw brid y Baskervilles o gwbl yn mastiff ac nid yn aflan. Roedd yr awdur mewn cof ond croes.

Yma, mae'n werth sôn bod yr amseroedd y mae llyfrau'r llyfr yn eu datgelu yn cael eu disgrifio'n hir mewn dosbarthwyr, a bod y mastiff yn cael ei ystyried yn frid gwbl newydd a ffasiynol. Efallai mai'r awdur oedd eisiau curo'r cyferbyniad hwn hefyd.

Rhyfeddodau ar y set o'r ffilm chwedlonol

Pan oedd y cwestiwn o ba frid o Baskervilles y brid oedd cyn y sinematograffwyr Sofietaidd, roedd yn rhaid iddynt wynebu llawer o anawsterau.

Roedd ci du, wedi'i gludo â ffilm adfyfyriol a'i ffotograffio yn erbyn cefndir melfed du, yn edrych fel sgerbwd croen doniol ar ffilm. Nid oedd unrhyw sôn am unrhyw ffosfforws plating (ni fyddai unrhyw anifail yn gadael iddo ddigwydd). Fe wnaethom hyd yn oed ystyried y syniad o gael gwared â'r llo yn y brif rôl! Awgrymodd rhywun ... Pekingese, wedi'i disfigured gan gychod mewn ymladd.

O ganlyniad, stopiodd criw y ffilm i gwnio masg a brecyn ar gyfer yr artist ci. Ac nid oedd y Baskervilles yn chwarae'r ci yn mastiff nac yn aflan, yn sicr, nid yn eu hanner-frid. Yn y rôl, tynnodd y ci yn Lloegr - ci mawr gyda golwg frawychus, ond ar yr un pryd yn heddychlon ac yn ddeallus.

Mae'r criw ffilm yn cofio llawer o chwilfrydedd. Nid oedd y ci cywrain yn rhedeg i'r golau (ac roedd yn angenrheidiol ar gyfer adlewyrchwyr golau), cerdded o gwmpas rhwystrau, yn sefyll ar ei bâr pan oedd angen cwympo. Ac unwaith y bydd y ci, ar y dde, ynghyd â'r blwch, wedi torri sleisen pen-blwydd Solomin. Ond mae'r artistiaid yn siarad yn gynnes iawn am y ci hwn, a llwyddodd ar saethu i ddisgyn mewn cariad gyda'r grŵp cyfan.

Heddiw, rydym yn gwybod pa fath o gi yn y ffilm "The Dog of the Baskervilles" (USSR, 1981). Ond roedd hyn yn arwain at gamddealltwriaeth arall, oherwydd mae llawer yn credu, yn ôl y llyfr roedd hi'n dane. Mewn ffilmiau eraill yn rôl y teitl, cafodd amryw o gŵn mawr eu saethu, weithiau hyd yn oed yn ysgafn, ddim yn llyfn.

Fodd bynnag, mae cefnogwyr hanes Sherlock Holmes yn gyfarwydd â chanfod yr anghenfil yn union fel ci Baskervilles, ac nid yw'r diffyg adnabod cywir yn ein hatal rhag edmygu'r anghenfil anhygoel bob tro y mae'n ymddangos yn y ffrâm neu ar dudalen llyfr.